Bomen en bossen tekenen in de verte

Een schets van mij waarin je duidelijke keuzes ziet voor ritmes

Bosranden tekenen in de verte is een kunst op zichzelf. Daar is niet echt een recept voor. Dat is een kwestie van oplossingen zoeken. Maar natuurlijk kan ik altijd wat tips geven.

Een oude tekening uit de 17de eeuw.
Je ziet hier duidelijk de opbouw van boomgroepen in
een landschap en de keuzes die de
tekenaar daar maakt voor ritme,
overlappingen en voor de wigvormige stukken
tapijt die hij als het ware in het landschap legt. 

Tip: Bomengroepen en bossen vormen groepen met elkaar. Laat ze overlappen. En denk aan de grondlijnen waar ze op staan. 

Daarin zoek je naar structuur en vorm. Teken dus geen afzonderlijke bomen. Het beste kun je denken aan plakken mos: Bovenkanten licht bol en de onderkanten plat. Dat geldt ook voor dennenbossen. Daarin zoek je ritme en eenheid. Je probeert "muziek" te maken. Dus een ritme van hoog, laag, hoog, laag laag is interessanter dan hoog hoog hoog laag laag laag of/en 30 bomen naast elkaar tekenen. 

Kijk vooral naar hoe anderen dat hebben opgelost. Google eens op tekeningen van Claude Lorraine en Rembrandt. De oude schilders waren vaak meesters daarin. 

Esch sur Sûre, Luxembourg, olieverfschilderij
van Ariane Berends-Brouwer

Bossen op heuvels: Een bos is in wezen niets meer dan een hoogpolig tapijt dat over de heuvels is gelegd, met schuin afgeknipte randen. De "plakken"bos zijn wigvormig. Anders is er geen perspectief en geen goed verband. Als je bossen op heuvels tekent dan zoek je ritmes in de bolle bovenkanten. Je let goed op overlappingen. 

Werk van achter naar voren in een landschap.

Als je eenmaal de overlappingen en de bolle vormen naar je zin hebt kun je met het licht de boomtoppen zichtbaar maken en de slagschaduwen aangeven.

Dat zie je in het schilderij hiernaast. Dit is een olieverfschilderij dat ik maakte naar aanleiding van veel bezoeken die ik aan Luxemburg aflegde.

www.detekenacademie.nl